Radovan Beli Marković je jednovremeno i najstarinskiji i najeminentniji postmoderan naš romansijer, rekli su književni kritičari o delima jednog od najistaknutijih srpskih pisaca.
Tri decenije njegovog stvaralaštva obeležene su skupom u Matičnoj biblioteci Ljubomir Nenadović.
Njegov književni opus čini 15 knjga – sedam knjiga pripovedaka i osam romana. On govori o događajima iz poslednjih decenija 19. i najviše 20. veka, ali, kao i kod svakog pravog pisca, njegove asocijacije idu i pre i posle tog vremena. Njegova dela zahvataju, događaje koji jesu istorijski, prvenstveno balkanski i Prvi svetski rat koji jeste posebno važan za kolubarski kraj, a koji je središte njegovog književnog sveta, ali njega ne zanima kako otpravnik Georgijevič doživljava istoriju kolubarskog kraja, već kako je njegovo unutrašnje stanje u trenutku kada se suočava sa gašenjem lajkovačke pruge.
Radovan Beli Marković piše jezikom naših starih stanovnika, tonom naših starih srpskih kalendara, monaških zapisa, čak spomenara, a ponekad, kad mu to treba, vrlo vešto imitira suvu leksiku kompjuterskih piskarala. Radovan Beli Marković nije lak za čitaoca početnika, kod njega je sve kao u engleskom jeziku. Jedno piše, drugo se čita, treće znači. A uvek je to puno nekog dubokog smisla.
