Pravoslavna Crkva postuje ikone svetitelja, odnosno njihove likove. Ikona je grčka reč i znači slika. Na ikonama Crkva predstavlja: Gospoda Isusa Hrista, Bogorodicu, andjele i svetitelje. Postovanjem ikona mi proslavljamo one koji su na njima i oživljavamo uspomenu na njih. Kao što iz ljubavi, postovanja, podsećanja i uspomene čuvamo slike svoje rodbine i prijatelja, tako je slično i sa ikonama svetitelja. Iz istorije Crkve poznato je da je borba protiv ikona trajala, sa prekidom, vise od sto godina. Inicijatori borbe bili su vizantijski carevi, a motivi su bili razni.
Borbu protiv ikona poceo je car Lav III Isavrijanac izdavanjem edikta 726. godine. Još žešću borbu nastavio je car Konstantin V Kopronim. No, kada je na presto dosla carica Irina, ona sazva 787. godine u Nikeji Sedmi vaseljenski sabor. Odlukom ovog sabora ne samo da je dozvoljeno, nego je i korisno i Bogu ugodno upotrebljavati ikone i postovati ih.
Tek pod caricom Teodorom kult ikona ponovo je vaspostavljen (842); u spomen na taj događaj ustanovljena je Nedelja Pravoslavlja, prve nedelje Vaskršnjeg posta.
Nedelja Pravoslavlja jedna je vrsta duhovne smotre za sve clanove Pravoslavne Crkve. Ovo je dan kada svako od treba da se zapita: sta je doprineo svojim zivotom i radom, sta recima, sta delima, sta posecivanjem bogosluzenja, sta milosrdjem i prastanjem – svome duhovnom uzrastanju i proslavljanju imena Bozjeg u ovome svetu?
