Skupština Srbije je krajem decembar 2004. usvojila Izmene zakona o pravima boraca, vojnih invalida i članova njihovih porodica, kojim se izjednačavaju prava pripadnika četničkog i partizanskog pokreta, te ustanovljava “Ravnogorska spomenica 1941.”, poput “Partizanske spomenice”. Zakon je usvojen po hitnom postupku, uz obrazloženje da je utemeljen na istorijskoj istini i da je neophodno izjednačiti prava svih koji su se borili protiv okupatora, fašista i nacista. Vlada Srbije donela je i uredbu kojom će se precizirati način na koji će ravnogorci moći da steknu status borca i nosioca Ravnogorske spomenice. Opštinska Komisija za davanje mišljenja o ostvarivanju prava iz oblasti boračko-invalidske zaštite osnovana je još u martu prošle godine, ali se zahtevi oko 60 pripadnika ravnogorskog pokreta nisu rešavali. Privremeni organ opštine Valjevo donela je izmene rešenja o obrazovanju Komisije, a za predsednika je izabran Vladan Radosavljević.
Komisija će pregledom svih prispelih zahteva utvrditi da li svi ispunjavaju zakonske uslove. Kočnica za mnoge predstavlja nedostatak dokumentacije, ali Radosavljević kaže da je veliki broj ravnogoraca nakon boravka u zatvoru dobijao potvrde nakojima piše da je bio pripadnik ravnogorskog pokreta.
Izmene Zakona kojima se izjednačavaju prava četnika i partizana neki su doživeli kao ispravljanje istorijske nepravde, a drugi kao njeno prekrajanje. U svakom slučaju Srbija i šezdeset godina posle Drugog svetskog rata još uvek piše istoriju koja po pravilu ima dve istine.
