Istorija srpske kulture bila bi drugačija, što znači siromašnija, ako bismo izostavili kulturni amaterizam. Učešće amatera u ukupnim kulturnim dostignućima Srbije veoma je značajno. Amaterizam – to je osobena hronika o oduševljenom stvaralaštvu u svim područjima kulture i umetnosti. Zato amaterizam, kao čin slobodnog izbora i kreativnog potvrđivanja pojedinaca i grupa u društvu, kao stav prema životu, zaslužuje najširu pažnju istoričara i sociologa kulture, pogotovo stoga što se u okvirima amaterskog pokreta nalazio i nalazi veliki broj izrazitih talenata. Taj prinos amaterizma trajnim ostvarenjima srpske kulture može se otkriti i kroz činjenicu da su mnogi istaknuti profesionalni umetnici svoju prvu afirmaciju doživeli u amaterskim kolektivima.
U Srbiji danas ima 47 kulturno-umetničkih manifestacija iz svih područja amaterskog delovanja rečito govore o tradiciji, brojnosti i kvalitetu. Najpoznatije su, svakako, međunarodne smotre “Mokranjčevi dani” u Negotinu, “Horske svečanosti” u Nišu, Beogradska revija amaterskih malih scena (BRAMS), zatim smotre stvaralaštva nacionalnih manjina i etničkih grupa Mađara, Rumuna, Slovaka, Ukrajinaca, Roma.
Usponi i padovi amaterizma mogu ostati zabeleženi ili neprimećeni od savremenika, ali i biti netačno protumačeni i nepravedno zaboravljeni. Amaterizam često ostaje samo u pamćenju slušalaca i u malo zabeleženih reči. Tekstovi o nastupanjima srpskih amatera jedini su dokaz njihovog rada. Oni su, međutim, svojom delatnošću i doprinosima učinili mnogo više – pokazali su se neophodnim i dragocenim u srpskoj kulturi.
prinosima učinili mnogo više – pokazali su se neophodnim i dragocenim u srpskoj kulturi.
@@@
